گزارش همبستگی بینالمللی روژا
با برپایی خیزش ژینا در سپتامبر ٢٠٢٢ ما همزمان با ضرورت و امکان شکل دهی و تحکیم همبستگی بین المللی بین اپوزیسیون انقلابی جمهوری اسلامی در خارج از کشور (اعم از چپ و فمینیست) با جنبش های طبقاتی و اجتماعی ضدسیستم دیگر کشورها مواجه شدیم. منظور از ما رفقایی است که تا آن تاریخ به شکل کلکتیوهای کوچک و یا جمع های گاه به گاه گرد هم می آمدیم و یا در پروژه های سیاسی موقت و تجمعات سیاسی در ارتباط با هم قرار می گرفتیم. بازتاب سریع و گسترده اخبار ایران در رسانه های فرانسه، یک باره توجه و حساسیت بیسابقه ای در بین بدنه جامعه فرانسه و البته احزاب و گروه های سیاسی اش برانگیخت و بعد از مدت ها بسیاری از این نیروها و مردم عادی قدم پیش گذاشتند و برخی برای کسب اطلاعات بیشتر و دقیقتر با طیف اپوزیسیون جمهوری اسلامی تماس گرفتند و برخی نیز مشخصا خواهان همکاری و پیشبرد برنامه های آگاهگرانه و مبارزاتی مشترک حول وضعیت ایران، خیزش کنونی و نیازهایش شدند. صحنه های پرشور مبارزات خیابانی به ویژه نقش پیشرو زنان و جوانان در صف اول و در این میان تصاویر تکان دهنده و معنادار کشف حجاب و روسری سوزان از یک طرف، و سرکوب و کشتاری که جمهوری اسلامی در خیابان ها به راه انداخت، باعث شد که یکی از موانع مهم سیاسی و ایدئولوژیک در راه سامان دهی همبستگی انترناسیونالیستی بین نیروهای چپ در فرانسه با جنبش ایران ضربه بخورد و ترک بردارد: خیزش ژینا گرایش به اصطلاح آنتی امپ و رفتار همدلانه و یا «بیطرفانه» در قبال رژیم ایران و توجیه سیاست های داخلیش را به طور جدی به چالش گرفت و تضعیف کرد.
جمعی از ما بر حسب آشنایی ها و تماس های قبلی و فردی روز نوزدهم سپتامبر در برابر سفارت ایران در پاریس تجمع اضطراری و بدون مجوز برگزار کردیم. بدون تماس با نیروهای فرانسوی یا بین المللی. این حرکت آغاز شکل گیری یک گروه مبارزاتی جدید در این شهر شد. بلافاصله بعد از پایان گرفتن آن تجمع، تصمیم گرفتیم برای ٢٤ سپتامبر فراخوان برگزاری تجمعی گسترده در مرکز شهر را بدهیم. برای تدارک این تجمع مشخصا با تشکل زنان کورد (از کردستان ترکیه) تماس گرفتیم و آنان نیز به شکل گسترده و فعال در این تجمع شرکت کردند و امکانات لجستیکی در اختیارمان نهادند. نامی که برای شناساندن خود به احزاب و نیروها انتخاب کردیم «هماهنگی چپ ها و فمینیست های انترناسیونالیست» بود که بعدتر به «گروه روژا» تغییر پیدا کرد. به موازات این اقدامات، جمع ها و گروه های دیگری از ایران نیز به سازماندهی و برنامه ریزی مشغول بودند؛ از جمله گروه هایی که پیشاپیش در ارتباط با جنبش چپ و سندیکایی فرانسه قرار داشتند. تظاهرات انترناسیونالیستی چهار هزار نفره ٩ اکتبر که با فراخوان جمع ما برگزار شد و در آن مبارزانی از ملیت های مختلف (فرانسوی، شمال آفریقایی، کورد، سوری و….) شرکت داشتند، نتیجه تماس ها و برنامه ریزی های چند هفته ای ما با کلکتیوها و نیروهای مختلف چپ و رادیکال از کشورهای مختلف و همکاری با بخشی از نیروهای اپوزیسیون جمهوری اسلامی بود. در ادامه فعالیت ها موفق شدیم که سیزدهم نوامبر برنامه ای یک روزه برای جمع آوری کمک مالی برای خانواده های زندانیان سیاسی از طریق تهیه و فروش غذا سازمان دهی کنیم. این برنامه به کمک یک مرکز انترناسیونالیستی چپ در حومه پاریس انجام پذیر شد.
با روشن تر شدن قطب بندی های چپ و راست در اپوزیسیون ایران به شکل برگزاری تظاهرات ها و تجمع های جداگانه و موازی (و انعکاس شعارها و اهداف جریانات راست و پرو غربی در رسانه های جریان اصلی در فرانسه) نیروهای چپ و ضد سیستم در این کشور نیز اهمیت اختصاص فضای تبلیغی بیشتر برای نیروهایی مثل ما را احساس کرده اند و با برگزاری جلسات نمایش فیلم، میزگرد، ارائه تحلیل و بحث آزاد پیرامون آنچه در ایران می گذرد و با شرکت فعال جمع ما به ارزیابی از نیروهای طبقاتی و اجتماعی دخیل در آن پرداخته اند. در سه ماهه گذشته، فعالیت های همبسته و مشترک بین المللی ما در فرانسه حول خیزش ژینا بیشتر در این زمینه انجام شده است. هرچند از سازماندهی تظاهرات و تجمع های مختلف حول خیزش ژینا، شرکت در مبارزات طبقاتی و اجتماعی در جامعه فرانسه (نظیر جنبش جاری علیه اصلاح قانون بازنشستگی)، و یا پشتیبانی انترناسیونالیستی از مبارزات مردم از دیگر ملیت ها نیز غافل نبوده ایم.
