پیام جنبش “زن، زندگی، آزادی” آزادی و برابری بود. طرفداران رژیم کهنه اینک فعال‌تر از همیشه علیه این آرمان عمل می‌کنند. نمی‌توان وعده‌ی آزادی داد، در همان حال کف زد برای میرغضبی که می‌گوید اشکال رژیم کهنه آن بود که به اندازه‌ی کافی آزادی‌کش نبود.
جدای از نقش تعیین‌کننده‌ی سازوبرگ‌های سرکوب در افول و توقف نسبی جنبش، چه عوامل درونی دیگری و در حقیقت کدام گفتمان‌ها نقشی بازدارنده در این جنبش ایفا می‌کنند و در نهایت می‌توانند پیروزی آن را ناممکن سازند.
این نماهنگ کاری از جنبش تی وی است ، بر روی اثر ماندگار جعفر حسن، خواننده کورد اهل خانقین که سال گذشته درگذشت.
فورومی بین‌المللی برای بحث و تبادل نظر پیرامون مسائل پیشاروی انقلاب ایران
نامه‌ی سرگشاده ای به همه‌ی کارگران جهان! بهانه ای برای بیان آنچه برکارگران می گذرد
جنبش انقلابی ایران با مطرح کردن درخواست‌های اونیورسال و آزادیخواهانه زنان و کارگران و روشنفکران محملی بوجود آورده که گروههای اجتماعی دیگر مثل خلقهای ستم دیده و معتقدین به باورهای غیر اسلامی و ضد اسلامی و خلاصه همه ستمدیدگان ملی و قومی و جنسی و عقیدتی، رهایی خود را در آیینه آن مجسم ببینند. بکوشیم که هرچه زودتر آمال و آرزوهای این جنبش را تحقق دهیم.
حذف دانشجو، جذب رزمجو بیانیه فعالین دانشجویی دانشگاه تهران در واکنش به پذیرش نیروهای حشدالشعبی
نامه فرزند بزرگ عباس دریس،تنها شاهد کشتار ماهشهر در آبان ۹۸، به مردم دنیا برای نجات پدرش
تشکلزدایی و بیثبات سازی نیروی کار بلای جان کارگران و مزدبگیران رضا شهابی، زندان اوین
چند تجربه از زنانی که تهدیدهای حکومتی برای تحمیل حجاب را نادیده می‌گیرند و در برابر این اجبار مقاومت می‌کنند
چرا قیام وسیع توده‌ای سال ۱۳۵۷ نقطه‌ی پایانی بر چرخه‌ی شوم شکنجه، زندان و اعدام نگذاشت؟ چرا بخش وسیع کسانی که برای استقرار آزادی، برابری و عدالت اجتماعی به‌پا خاسته بودند، از احکامِ‌ِ مرگ دستگیرشدگانِ روزها و ماه‌های نخستین قیام دفاع کردند؟ چرا آنان به جرگه‌ی خون‌خواهان پیوستند، خون را با خون شستند و از باستیل[1]های تصرف شده‌ای که از اُسرا و زندانیان انباشته می‌شد، حمایت کردند؟ چرا با روبسپیر‌ها و سن‌ژوست‌ها هم‌صدا شدند تا باردیگر گیوتین بر گردن‌ها فرود آید؟ چرا هم‌گام با مرگ‌آفرینان، طنابِ دار به‌دست، به‌دنبال گردن‌های تازه گشتند؟
ما امضاکنندگان زیر بر این باوریم که جامعۀ ایران در شرایط خطیر و سرنوشت‌سازِ کنونی به منشوری نیاز دارد که همچون پرچمی جنبش کارگری را حول آزادی، رفاه، و برابری متحد کند. این منشور، در عین همسویی با جنبه‌های آزادیخواهانه و برابری‌طلبانۀ جنبش «زن، زندگی، آزادی»، با تثبیت، تحکیم، و تضمین این جنبه‌ها و نیز ارتقای سطح رفاه کل جامعه و بدین‌سان افزایش توان مادی، فکری، و فرهنگیِ کارگران از محل ثروت تولیدشده در جامعه («تولید ناخالص ملی») راه را برای مبارزۀ طبقۀ کارگر بر ضد سرمایه‌داری هموار می‌سازد. به‌نظر ما، دست‌یابی جامعه به آزادی، رفاه، برابری و هموارشدن راه مبارزه با سرمایه‌داری در گرو تحقق خواست‌های زیر به نیروی دموکراسی شورایی و سرمایه‌ستیز طبقۀ کارگر است
تحلیلی خواندنی از دانش‌آموز مقطع یازدهم درباره وظایف دانش‌آموزان در جنبش زن، زندگی، آزادی
مصاحبه رادیو آوای زن با تراب ثالث درباره جنبش ژینا
ما همه‌ی تمام تشکلات، کمیته‌ها، شوراها و… غیره در سراسر ایران که در طول این شش ماه خیزش انقلابی به صورت عملی در میدان حضور داشته‌اند را فرا می‌خوانیم که شرایط ایجاد تشکلهای دانش‌آموزی را فراهم کنیم. .
یادداشت پیشرو نگاهی است به دو دورنمای استراتژیکی که می‌تواند مبنای توافق عمومی فرودستان و ستمدیدگان در جغرافیای ایران باشد: تشکیل مجلس اجتماعی قانون اساسی و ایجاد مناطقی برای دفاع
انتشار این منشور همانطور که انتظار آن می‌رفت با واکنش گسترده‌ای روبرو شده است که طیفی به وسعت تایید تا تکذیب کامل را در بر می‌گیرد. هرچند این نوشته را باید در بخش انتقادی این طیف قرار داد، اما می‌توان نشان داد اغلب انتقاداتی که تاکنون منتشر شده به مشکلات اصلی نپرداخته‌اند و خود از همان جایگاه و دیدگاه غلطی نوشته شده‌اند که نویسندگان منشور نیز تا اندازه زیادی از آن متاثرند.
مراد فرهادپور چهارمین چهره‌ی فکری‌ست که در امتداد سلسله‌گفتگو‌های «انکار» در ارتباط با خیزش «زن، زندگی، آزادی» به‌سراغش رفته‌ایم. مانند گفتگوهای پیشین، در این‌جا نیز پای بسیاری از مسائل و ایده‌های مهم به میان آمده است و بنا بر ماهیت باز و گشوده‌ی این گفتگوها تلاش کرده‌ایم تا حد امکان آن‌ها را بسط داده و محدوده‌های‌شان را بسنجیم.
گزارش همبستگی بین‌المللی روژا با برپایی خیزش ژینا در سپتامبر ٢٠٢٢ ما همزمان با ضرورت
انقلاب ژن-ژیان-ئازادی نوید آغازی دوباره است؛ آغازی برای عبور از تبعیض و گذار بە برابری آغازی برای نکوهش مرگ و ستایش زندگی.
تدوین منشور«مطالبات حداقلی» توسط ۲۰ اتحادیه مستقل نیروی‌کار و انجمن‌های مدنیِ ایران، که دیری است در خط مقدم کارزارها و مبارزاتِ پیشرو کشور قرارداشته‌اند اتفاق مبارکی است!
منشور مطالبات حداقلی تشکلهای مستقل صنفی و مدنی ایران مردم شریف و آزاده ایران! در چهل
پس از گذشت چهار ماه از خیزش عظیم «زن، زندگی، آزادی»، اینک بیش از پیش نیاز به تقویت و انعکاس صدای انقلاب ایران احساس می‌شود.
