نماهنگ فلسطین

این نماهنگ کاری از جنبش تی وی است ، بر روی اثر ماندگار جعفر حسن، خواننده کورد اهل خانقین که سال گذشته درگذشت.

0 دیدگاه

برنامه‌های بعدی فوروم

  جلسات بعدی فوروم مباحثات نظری سیاسی صدای انقلاب چهار شنبه‌ها ۷ تا ۱۰ شب به وقت اروپای مرکزی لینک برای ورود به اتاق در زوم  (zoom) چهار شنبه ۲۵…

0 دیدگاه

نامه‌ی سرگشاده ای به همه‌ی کارگران جهان! بهانه ای برای بیان آنچه برکارگران می گذرد – حسین اکبری

نامه‌ی سرگشاده ای به همه‌ی کارگران جهان! بهانه ای برای بیان آنچه برکارگران می گذرد حسین اکبری سلام همقطاران! من کارگر ایرانی هستم  کارگری در بنگاه صنعتی، کشاورزی، خدماتی. کارگری که…

0 دیدگاه

سالگرد جنبش زن، زندگی، آزادی – کامبیز سخایی

جنبش انقلابی ایران با مطرح کردن درخواست‌های اونیورسال و آزادیخواهانه زنان و کارگران و روشنفکران محملی بوجود آورده که گروههای اجتماعی دیگر مثل خلقهای ستم دیده و معتقدین به باورهای غیر اسلامی و ضد اسلامی و خلاصه همه ستمدیدگان ملی و قومی و جنسی و عقیدتی، رهایی خود را در آیینه آن مجسم ببینند. بکوشیم که هرچه زودتر آمال و آرزوهای این جنبش را تحقق دهیم.

0 دیدگاه

تشکل‌زدایی و بی‌ثبات سازی نیروی کار بلای جان کارگران و مزدبگیران -رضا شهابی

تشکل‌زدایی و بی‌ثبات سازی نیروی کار بلای جان کارگران و مزدبگیران رضا شهابی، زندان اوین برنامه هفتم توسعه یعنی نمک به زخم ما کارگران و زحمتکشان. تا امروز تمام برنامه…

0 دیدگاه

چرا شکنجه و اعدام؟ – ی.کهن

چرا قیام وسیع توده‌ای سال ۱۳۵۷ نقطه‌ی پایانی بر چرخه‌ی شوم شکنجه، زندان و اعدام نگذاشت؟ چرا بخش وسیع کسانی که برای استقرار آزادی، برابری‌ و عدالت ا‌جتماعی به‌پا خاسته بودند، از احکامِ‌ِ مرگ دستگیرشدگانِ روزها و ماه‌های نخستین قیام دفاع کردند؟ چرا آنان به جرگه‌ی خون‌خواهان پیوستند، خون را با خون شستند و از باستیل‌‌[1]های تصرف شده‌ای که از اُسرا و زندانیان انباشته می‌شد، حمایت کردند؟ چرا با روبسپیر‌ها و سن‌ژوست‌ها هم‌صدا شدند تا باردیگر گیوتین بر گردن‌ها فرود آید؟ چرا هم‌گام با مرگ‌آفرینان، طنابِ دار به‌دست، به‌دنبال گردن‌های تازه گشتند؟

0 دیدگاه

منشور آزادی، رفاه، برابری

ما امضاکنندگان زیر بر این باوریم که جامعۀ ایران در شرایط خطیر و سرنوشت‌سازِ کنونی به منشوری نیاز دارد که همچون پرچمی جنبش کارگری را حول آزادی، رفاه، و برابری متحد کند. این منشور، در عین همسویی با جنبه‌های آزادی‌خواهانه و برابری‌طلبانۀ جنبش «زن، زندگی، آزادی»، با تثبیت، تحکیم، و تضمین این جنبه‌ها و نیز ارتقای سطح رفاه کل جامعه و بدین‌سان افزایش توان مادی، فکری، و فرهنگیِ کارگران از محل ثروت تولیدشده در جامعه («تولید ناخالص ملی») راه را برای مبارزۀ طبقۀ کارگر بر ضد سرمایه‌داری هموار می‌سازد. به‌نظر ما، دست‌یابی جامعه به آزادی، رفاه، برابری و هموارشدن راه مبارزه با سرمایه‌داری در گرو تحقق خواست‌های زیر به نیروی دموکراسی شورایی و سرمایه‌ستیز طبقۀ کارگر است

0 دیدگاه